20.10.09

Tρύπια μέρα

Μια τρύπια μέρα σαν κι αυτή, μια χαρακιά μες τη ζωή
κάπου θέλεις να τη χώσεις, μια αξία να της δώσεις
λίγο φως να της φορτώσεις, να την πιεις, να μην ενδώσεις
να έχει κάτι από χρυσάφι, κι όχι απ’ το κακό σινάφι
να κοιτάει ουρανό, να πεις δέκα ευχαριστώ,
ζήτα μερικές συγνώμες, κι ύστερα άλλαξε πέντε γνώμες

Μια τρύπια νύχτα σαν κι αυτή, ποιος θέλει να την υποστεί
κοίτα να την ξημερώσεις, σ’ άλλο χρονόμετρο να τη χρεώσεις
Να κοιμηθείς, να ονειρευτείς, να ταξιδέψεις μην ντραπείς
πρόσεχε να ‘σαι ολιγαρκής, μην την ζητάς τοις μετρητοίς
να σεβαστείς την μοναξιά που φέρνει η πλήρης ξαστεριά
κοιμήσου κι άνοιξε πανιά για μια στεριά χωμένη στα βαθιά νερά

Δεν υπάρχουν σχόλια: