Ανώνυμοι πολιτικοί

Πού ‘ναι η ψυχή σου, όταν πονάς
βαρυγκωμάς και ξεφυσάς
τράβα κουπί και μη μιλάς
είσαι στ’ αλήθεια ένας νταλκάς
της εκμετάλλευσης ο μπουνταλάς

Ήρθε η ζωή να σου τα πει
απόψε μία και καλή, απ’ την αρχή
Στη γαλέρα, που διάλεξες να μπεις
θα φτύσεις αίμα, θα ξεφτιλιστείς
χτυπάει με μανία το ταμπούρλο
ο τυμπανιστής
θα κόψει κώλους, μετά συγχωρήσεως,
ο θηριοδαμαστής
τράβα γερά, σπρώξτε διπλά
ο χρησμός θα επιβεβαιωθεί,
πας για τ’ άπατα βαθιά

Οι πάγοι έλιωσαν για τα καλά
το καλοκαίρι μια κρουαζιέρα στην Αρκτική
θα πάνε οι Ανώνυμοι πολιτικοί
με λένε Γιώργο, κι είμαι καλά
με λένε Κώστα τρώω διπλά
με λένε Αλέκα καλά κρασιά
με λένε Φέρη και σας συμφέρει
με λέν’ Αλέξη κι όποιος αντέξει

Εσύ μπροστά τράβα κουπί
είσαι της γαλέρας η μηχανή
να πεις το ποίημα, να ‘σαι το θύμα
χυδαίο ρήμα θες να σκαλίσουν πάνω στο μνήμα
ένα σιχτίρι να ομορφύνει το κοιμητήρι