Επικήδειος

Στο καφενείο της ζωής τάβλι θα βρεις,
ούζο θα πιεις κι όσο αντέξεις,
πρέφα θα παίξεις
λοφιοφόρος, κουκουλοφόρος της ανοχής
μπάτσος περιχαρής της περιοχής
γυμνός κοντολογής, τσογλάνι της αυλής
κάτω απ’ το φουστάνι μιας αφορμής
χορεύεις τσιφτετέλι, σπας του Αριστοτέλη
τα ούμπαλα και τραλαλά, μαμάκια κερατά
ετούτο το στιχάκι, πες ήτανε λιγάκι
τολμηρό, δεν ήταν να το πω…

Ζούμε στη χώρα του Κεφτέ, εδώ
του Πήτερ Φαν οι οπαδοί, δεν έχουνε να φαν
και τραγουδάν για το Σουδάν
αμάν, ζαμάν, πες τους να παν…

Κοίτα το κώνειο να πιεις, αξιοπρεπής
πίσω μην κοιτάξεις, μην ταραχθείς
ένας λαός θα σε κοιτά και θα σου γνέφει γεια
στο τελευταίο σου ταξίδι να πας καλά
χωρίς πολλά πολλά καμώματα
και καμαρώματα

Ας κλάψουμε όλοι μαζί
και μια ψυχή που ‘ναι να βγει, ας βγει
γιατί, αν το ξανασκεφτεί μπορεί
να θε’ να πάει διακοπές στην Αφρική
Αλί, αλί και τρις αλί
ας κλάψουμε όλοι μαζί