Η επόμενη μέρα

Δεν είναι κούφια μέρα αυτή, είναι γιορτή
το τσίρκο έφτασε στην πόλη μας να εγκατασταθεί
Δεν είναι έκρηξη χαράς, είναι νταλκάς
είναι η βαβούρα που αναζητεί ο κάθε κερατάς
Μας κούρασε η αναμονή, τώρα σιωπή
ζητούσαμε μιαν αφορμή, να γίνει ανατροπή

Το πείραμα απέτυχε, ο ασθενής δεν έτυχε
μπερδεύτηκαν τα σήματα, σκόρπια ραδιοκύματα
κι άρχισε τότε να μιλά, μηνύματα δυσνόητα
κανείς δεν παρεξήγησε και η ντουντούκα σίγησε

Ο κλόουν έμεινε μονάχος, παράξενα φευγάτος
πάνω στο πάλκο να μας πει,
το τελευταίο αστείο πριν πάει να κοιμηθεί
Πίσω απ’ την κουρτίνα ο θηριοδαμαστής
ψυχρός, ωμός, γυμνός και ευτραφής
προσμένει το κοινό του στη σκιά
καθώς ο ισορροπιστής διασκεδάζει τα παιδιά

Ο γελωτοποιός νεκρός, το παίζει αρχηγός
κι οι ακροβάτες πάνω από το κενό
χαμογελούν στο εύπιστο κοινό
πριν τη βουτιά τους
θα φροντίσουν να γεμίσουν την κοιλιά τους

Λέγεται πως τα τρωκτικά τρώνε τα πάντα
και ζητούν και δανεικά
Κάνουνε και πολλά παιδιά,
μ’ αναπτυγμένα τα ένστικτά τους τα βασικά
η επιβίωση δεν αργεί να γίν’ υπόθεση εθνική