Ακούω φωνές

Μπήκα και πάλι σε ρυθμούς καλούς εντατικούς
διατάζει ξεδιάντροπα ο νους, τι θες και τον ακούς;
Το σώμα υπακούει, κινείται, τρέχει σα το Λούη
το πνεύμα απειθαρχεί, μα η ανταρσία του θα παταχθεί

Φωνές τριγύρω μου πολλές, ενοχλητικές
όλοι θα ‘θέλαν προσοχή, για μια στιγμή
μα λιγοστέψαν οι στιγμές, για δες
τελειώσαν και οι Κυριακές, όλες γεμάτες από χθες
φευγάτες γάτες, κομμένες και για σας οι μασκαράτες
ερωτευμένοι ποντικοί, ελάτε έχει εδώ τυρί και φυλακή

Περνάει ο χρόνος, κάτω δεξιά, δεν σταματά
τα δευτερόλεπτα καπνός,
όσο για τα λεπτά κυλούν κι αυτά
σαν χείμαρρος οι ώρες διαμορφώνουν κατηφόρες
μέρα με την ημέρα, μένει η ζωή πιο κει, πιο πέρα
πώς χάθηκαν οι βδομάδες και οι μήνες
τα περασμένα χρόνια θα μας βαραίνουν αιώνια

Τι είναι η ζωή;
Μια διαφήμιση της Microsoft την κάνει κομφετί
Μια αύρα, μια πνοή κατά τον Εκκλησιαστή
μία στιγμή, μια ηδονή, μια αφορμή
είναι του τέλους η αρχή,
του θάνατου του αθάνατου μια προλείανση απλή