Χάκερ

Ανίχνευσέ με, σπάσε το κλειδί
ξεκλείδωσέ με, θέλει υπομονή
πίσω απ’ το φως μου ο εαυτός μου
δύσκολο δρόμο πήρες θα μου πεις
το μονοπάτι της παρακμής
δεν με γοήτευσε ποτέ,
ούτε το σκότος μιας λαμπρής στιγμής
είμαι αφελής κι ολίγον οραματιστής
μα όχι σκλάβος της Νέας Εποχής
στα μεταλλεία σας της Χαλκιδικής

Εντόπισέ με, δεν είμαι εκεί
ψάξε στην άβυσσο, στο Τσιμπουτί
μπορείς να βρεις τον μαύρο θερμαστή
μπορείς να κάνεις δυο κωλοτούμπες
να λες αρλούμπες, ν’ ανάβεις λάμπες
μην κάνεις τράμπες, θα πάθεις κράμπες

Είμαι το θύμα, είσαι το βλήμα
είμαι απλός ταραχοποιός,
είσαι στυγνός κακοποιός
Το ‘χω ανάγκη να ζω στα όρια
για σένα στένεψαν τα περιθώρια
πιο ‘κει δεν έχει – γ@μώτο βρέχει –
και θα βραχείς, η ζάχαρη έλιωσε έγινες γης
παιδί ντροπής, ένας νταής, ωτακουστής
Σμιθ τ’ όνομά σου, ήρθε η σειρά σου
να δοξαστείς και να χαθείς, όρκος τιμής