Ονειρεύομαι ξύπνιος

Γράφω στο φως
με πένα που 'χει φτιάξει ο Θεός
Εγώ ένας θνητός
τόσο κοντά στη γη
τόσο μακριά από τον ουρανό
απλώνω να γεμίσω το κενό
παλεύω εκεί, βουλιάζω εδώ

Να! Κουρνιάζει μια εικόνα στο μυαλό
για μια φορά,
για μια φορά κι έναν καιρό
που άγγιξε η γη τον ουρανό
το πράσινο αγκάλιασε το μπλε
τα σύνορα γκρεμίστηκαν θαρρείς
και όλα γίναν πάνω στο Σταυρό
το δεξί έπιασε τ’ αριστερό
η δύση έγινε ανατολή
συμβολικά το τέλος έγινε αρχή

Ξύπνησα στραβά
χωρίς να κοιμηθώ είδα πολλά
πρέπει να το πω
χωρίς έπαρση κι ενθουσιασμό
τ’ όνειρο ήταν αληθινό