Λαοκρατία

Κόπιασε μπάρμπα να χαρείς
κι απ’ το κρασάκι μας να πιεις
δε θα βρεις δάκρυα εδώ γιατί
στεγνώσαμε ποτίζοντας τη γη

Λίγο κρασί δεν είν’ ντροπή
Ας πέσει κι απ’ αυτό πάνω στη γη
να γίνει αίμα, θυσίας
μιας ζωής σε αναμονή
χαράς σιγή
Θεού οργή
Πέρασμα απ’ την ήττα σε γιορτή

Όλοι εμείς, πότες θαρρείς
στο ταβερνείο της σιωπής
Κότες, κι ας μην ταραχτεί κανείς,
αντ- αλλάξαμε ματίες, μα ως εκεί
κι έχει η ζωή

Προφήτης κι αλήτης,
το σύνθημα θα δώσω να σταυρωθεί ο Αμνός
κι ας ήμουνα ο πιο αμαρτωλός
για τους πολλούς μπορεί ο Ένας να χαθεί

Τώρα ξανά, εικονικά
θα παίξουμε το θέατρο βουβά
Λαοκρατία στην εξουσία
με αρχηγούς μια συμμορία
τι να την κάν’ς την ιδεολογία
άμα κρυφτείς – ο γυμνός – πίσω απ΄ την αμαρτία

Συντρόφια μην παρεξηγηθώ,
τρέφω συμπάθεια στον αγνό κομμουνισμό
και μεγάλο σεβασμό σ’ όσους πέθαναν και βασανίστηκαν
μ’ ένα όνειρο ζωής πατριωτικό

Αλλ’ άλλο εκείνοι
κι άλλο η ανία που μας ντύνει
Αυτή η ανία ταΐζει τώρα την αναρχία
αυτή η σαπίλα συντηρεί άψογα την καφρίλα

Τ’ άσπρο αγόρι, σκλάβος ακόμα
κι είναι σε κώμα
μα τον φροντίζουν, θέλουν να ζήσει
να τους ψηφίζει, να ψάχνει λύση
να τους χρωστάει και όσο πάει

Λαοκρατία θες συνουσία με την Ουσία
να πας ν’ αράξεις στην πανδαισία
να βρεις γαλήνη στην εκκλησία
να γίνεις σύγχρονη Θεοκρατία