Γιώργιο είσαι ημί--- Θεός
Εσύ πρωθυπουργός
κι εγώ ταπί και ψύ--- χραιμός
Ένας λαός μικρός, ασθενικός
ζητά ψωμί, ζητά
καπού να βολευτεί, κι ας πληγωθεί
ας γίν’ γελιογραφία σε χαρτί
Τι να σου πω; Σου βγάζω το καπέλο το ψηλό
Τι να σου πω; Κατάφερες κάτι μοναδικό
Γιώργο μπορείς--- μπορείς
να γίνεις ηγεμόνας ‘λης της γης
Ολίγιστος αλλά, έχεις π@π@ρι@ να
Άστους όλους εδώ και φύγε πάνε πάρε το Ευρώ
- Σήκωσέ το το γ@μημένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ --
Εσύ το ζεις, τ’ όνειρό τ’ Αμερικανικό
Λέω το ζεις, ζεις, εσύ μας οδηγείς
αν και νεκρός, σεμνός και ταπεινός
έχεις καρδιά, μεγάλη σαν μια πεπονιά
κερνάς λεφτά, να θρέψεις την επόμενη γενιά
Τι να σου πω; Σου βγάζω το καπέλο το ψηλό
Τι να σου πω; Κατάφερες κάτι μοναδικό
Tο τελευταίο υγρό
Πριν από 5 χρόνια
...
1 σχόλιο:
«Μηδέν στο πηλήκιο»!
του Χρήστου Γιανναρά
Ναι, το είπε ο ανελλήνιστος: «Και τι κατάφεραν οι αντίπαλοί μας; Μηδέν στο πηλήκιο»!
Υπήρξε υπουργός Παιδείας, υπουργός Εξωτερικών, ετοιμάζεται να είναι αυριανός πρωθυπουργός των Ελλήνων. Και δεν ξέρει να ξεχωρίσει το «πηλίκον» (αποτέλεσμα της διαίρεσης δύο αριθμών) από το «πηλήκιο» (στρατιωτικό κάλυμμα της κεφαλής).
Η Ελλάδα δεν είναι ούτε γεωγραφία ούτε Ιστορία αλλοτριωμένη σε ιδεολόγημα. Είναι στάση ζωής και νόημα ζωής σαρκωμένα και τα δύο στη γλώσσα.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Δημοσίευση σχολίου