Η γειτονιά μου

Ο παλιατζής είναι κοντά σας
είναι στη γειτονιά σας

Μια μάνα στο μυαλό της
τα βάσανα της κόρης της στριφογυρίζει
λες και θα πάρει παράταση
χρόνια λες και της περισσεύουν

Ένας πατέρας τους φόβους του
συντηρεί κι επεξεργάζεται
στην επόμενη γενιά διστάζει
να δώσει τη σκυτάλη, να λευτερωθεί

Ένας άντρας δικαίωση για τα λάθη του
ψάχνει, την κλεψύδρα βλέπει ν’ αδειάζει
κενά μνήμης και φθορά παρατηρεί
της ιστορίας το σεντούκι ανοίγει
στο κενό ν’ ακροβατήσει

Μια σύζυγος πίσω από εσφαλμένες
αντιλήψεις ταμπουρώνεται
της μάνας της τα τραύματα χαϊδεύοντας
κι εκείνη να πονέσει αναζητεί

Ένας γιος πρωτότοκος πριν γεννηθεί
καλά καλά στις πλάτες τα βάρη σήκωσε
θεούς και δαίμονες δεν γνώριζε
όταν τον στείλαν να τους πολεμήσει

Μια κόρη που νεράιδες κι άγγελοι
να την πλανέψουν βάλθηκαν
σιγά σιγά τα κάστρα της κάνει
διαστημόπλοια, κι αργότερα ποιος ξέρει
για έρωτες μαγικούς θα σαλπάρει

Ο Βενιαμίν τη σιωπή των λέξεων διάλεξε
για να κάνει την παρουσία του αισθητή
ότι κάτι σπάνιο είναι, να προαναγγείλει
με άγνωστους φόβους τις καρδιές να κερδίσει

Πόσο μικρά των άλλων
τα προβλήματα φαίνονται
Πόσο τα δικά μας
στο μυαλό γιγαντώνονται