Μία κραυγή δια την Τζενερέσιον Χι

Μια φωνή για τους διεγραμμένους
ένας λυγμός που θέλει προσοχή (προσευχή)
- είσαι αδερφός, είσαι αδερφή -
μ’ αυτούς τους ξοφλημένους

Μία κραυγή, μια φωνή,
ένας λυγμός, είσαι αδερφός
Πριν τα κοκόρια λαλήσουν τρεις
θα μ’ αρνηθείς, μην τ’ αρνηθείς

Έι Τζενερέσιον Χι – εσύ!
που έφαγες Νουνού με το κουτάλι
πίστεψες πως θα τα καταφέρεις πάλι
Παίζοντας Προ, ΠροΠό,
Γουό και Λόττο,
δίνοντας ρέστα στο πιοτό
με Πάρτυ πήγες να γεμίσεις το κενό…
Στα γιαπωνέζικα τα κόμικς βρήκες τη χαρά σου
οι υπερήρωες θριΝτι μπήκαν στα όνειρά σου.

Γέμισε ο τόπος με χαμένα βλέμματα
Κατάλαβες ότι μετράν τα ψέματα
Πάνω στο ψέμα χτίσαν και οι προηγούμενοι
μπλεγμένοι στο παιχνίδι τα παιδιά των λουλουδιών,
πολιτικοί, αλλά κι οι ηγούμενοι…

Γουάτ δε φακ;
Χλιδάνεργος θα είμαι, τέτοιος θέλω να γίνω
Το αίμα μου θα πίνω, στους άλλους δεν θα δίνω

Γενιά χλιδάνεργων, γενιά παράξενων
με κινητό ΘριΤζι, οθόνη ΕλΣιΝτι, ΜπλουΡέι Ντιβιντί
Σε βάλαν στο τριπάκι τους, φάρα παράλογων
- σε ποιον χρωστάς; όλα να τα χρωστάς -
Οι τράπεζες σε θέλουν ζωντανό
- με κάρτες, δάνεια και αντιλογισμό -
να σε πουλήσουν - όσο όσο - στον Φαραώ
κι αν θέλεις κάνε τον καμπόσο
έχει χιλιάδες η ουρά… με διδακτορικό

Μικρό σ’ έφτυσε η γιαγιά
και σου ‘μεινε για πάντα η ρετσινιά
Μάζεψες μπόλικα χαρτιά
σε σεμινάρια με στόχο μια δουλειά

Πιστοποιητικά, πιστοποιητικά
Γυναίκες βρήκες - να περιμένουν –
πριν από σένα στην ουρά
έτοιμες να σε φάνε ζωντανό
-κι ας ψάχναν επειγόντως για γαμπρό-
Σαν την ασφάλεια του Δημοσίου θα μου πεις
δεν πρόσφερε, μετά Χριστόν, κανείς…

Με ΕςΕμΕς θα λάβεις μήνυμα
ότι έφτασε ο καιρός να πληρωθεί το τίμημα…
Τζι εφτακόσια θα καταλήξεις
αλλά το Λόττο δεν θα το εγκαταλείψεις…