Σαν παραμύθι

Από μικρός στα παραμύθια την πριγκίπισσα αγαπούσα
ένα πρίγκιπα λεβέντη να την πάρει καρτερούσα
να παντρευτούν να ευτυχήσουν μες τα πλούτη τους να ζήσουν
κι εμείς καλύτερα, μια ώρα αρχύτερα
έξω από δω, για τον τελευταίο ασπασμό

Γαλαζοαίματες γενιές φτιάχνουν τα παραμύθια μας
ποτίζουν τα μυαλά μας, βάζουν αέρα μες στα στήθια μας
κι εμείς καλοί υπήκοοι, χωρίς ντροπή,
φουσκώνουμε σαν γάλοι, μικροί μεγάλοι μες το χάλι
τι κι αν μας πιουν το αίμα, αν μας ξεκοκαλίσουν
τι κι αν ρουφήξουν το μεδούλι, παλάτι μεγαλύτερο να χτίσουν
εμείς τους αγαπάμε και στο γάμο τους θα πάμε
δεν θα φάμε ούτε θα πιούμε και βέβαια νηστικοί θα κοιμηθούμε
την παραμύθα θέλουμε να ζήσουμε κι ας ξεψυχήσουμε