Νέα ελπίδα

Κάποιος μας έκανε να τρέχουμε
λες και προορισμό δεν έχουμε
το τίποτα να κυνηγάμε
τη δόξα μιας στιγμής με άρωμα πορδής
την αιωνιότητα να σπαταλάμε
λίγο πιο πάνω απ' το μηδέν
αν όχι πολύ πιο κάτω, πάτο, πάτο
πνιγμένοι στην κοπριά μας
φορώντας τα καλά μας, συμφορά μας

Ας τραγουδήσουμε κι απόψε
για την καινούρια την χρονιά
χρόνια πολλά απατηλά
θα 'ρθουν λεφτ' απ' το πουθενά
χαρούμενη χρυσή πικροχρονιά
μια μασκαράτα που δεν μπορούμε ν' απαρνηθούμε
το χρειαζόμαστε το σκηνικό
να βάλουμε πάλι μες στο κρασί νερό
να καλυφτούμε με το απόλυτο κενό
να ξοδευτούμε, ψέματα στα παιδιά να πούμε
πως η γιορτή είναι αστεία μα έχει αξία

Πού να το πω κι ας χλευαστώ
υπάρχει ελπίς, μα, δε θα τη βρεις
τώρα φωνάζω στα λαγκάδια, στα βουνά
γιατί οι τοίχοι δεν έχουν δυστυχώς αυτιά
έστω, μ' ένα στιχάκι δανεικό
μα τόσο διαχρονικό, να σπείρω λίγο πανικό
"καλύτερα μιας ώρας ελεύτερη ζωή
παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή"

Ουδέν νεώτερον

Τριγυρνάς σε μια πόλη παρατημένη στην τύχη της
στην επίθεση που δέχτηκε δεν αντέξαν τα τείχη της
μένουν εκεί στοιχειωμένα κουφάρια ενός άλλου καιρού
κάστρα βεβηλωμένα, του αέρα φαντάσματα, στοιχειά του νερού

Ξέρεις η πεταλούδα πάει στο λουλούδι κι αγνοεί την κοπριά
πρέπει να βλέπεις γύρω το ωραίο και να προσπερνάς τα στραβά
αποφάσισε λοιπόν
θα ζήσεις πίσω από τα κάγκελα, τόσο καλά
θα βλέπεις μόνο τηλεόραση, εκεί είναι όλα λαμπερά
αν θες πάλι να ‘σαι ξεχωριστός,
πρέπει να υποστείς την απομόνωση, την αποχή από τα κοινά
να πας να ζήσεις στα βουνά, παρέα με της γης τα ερπετά

Και ξαφνικά σιγή, το χέρι αρνείται να υπακούσει την διαταγή
άλλος θα το ‘λεγε ντροπή, εγώ το είπα εκ των έσω ανατροπή
το πνεύμα δεν έχει άλλο τρόπο να αμυνθεί
δε βρίσκει καμιά ρίμα ν’ απολογηθεί και πάνω της να κρεμαστεί

Απ’ έξω τα κοράκια περιμένουν, να ξεκινήσει η γιορτή
οσμίζονται την σήψη, ξέρουν η υπομονή θα ανταμειφθεί
ζούνε τη ζωούλα τους χωρίς αναστολές
ότι φάνε, ότι πιούνε κι ότι αντέξει ο καναπές

Μάταιο να γράφεις ποιήματα,
μας βομβαρδίζουν ες-εμ-ες μηνύματα
όλοι κυνηγούν σαν παλαβοί τα χρήματα
- πάμε μια βόλτα ως τα μνήματα; -
δαίμονες αλυχτούν μα δεν μπορούν έξω να βγουν
έρχονται στα όνειρα σου και τον τρόμο μαρτυρούν

Δι στέιτζ ιζ γιoρς

Θα το φωνάξω, κι ας με πουν αιρετικό,
τιμή μου,
στην εποχή των ηλιθίων, είναι σαν να σε λεν σοφό
αυτή η χώρα θα ‘πρεπε να ντυθεί ερπετό
την καταράστηκε ο Θεός να σέρνεται σα φίδι κολοβό

Θα πάμε και στο μουντιάλ! Τι; έβαλε γκολ η εθνική;
Άντε λοιπόν! Όλοι στην Αφρική, μα μείνετε για πάντα εκεί
Να ‘ρθουν εδώ οι Αφρικανοί, μια δίκαιη ανταλλαγή

Τώρα τι το ‘θελες αυτό; Δημιουργείς αρνητικότητα
που παρασύρει την εθνική ενότητα στην μετριότητα
ότι με αίμα πέτυχε το εξ-φάτο, θα πάει στον πάτο
κι ότι με ιδρώτα έχτισε ο γούρι-γκέλα, θα μοιάζει τρέλα
Εδώ μιλάμε γι έναν αγώνα με το ρολόι
κι εσύ καημένε πήρες καινούριο κομπολόι
κι έπιασες το μοιρολόι;
εδώ μιλάμε γι ένα ακόμη, ραντεβού με τον Αντώνη
εδώ μιλάμε για ιστορία και το ‘ριξες στην υστερία;

Σώπα όπου να ‘ναι, θα βγει η χώρα από την μπόρα
με τα τραγούδια θα παν τα ξόρκια σε άλλη Ντόρα
με το νταούλι και με το ζουρνά θα φάμε τώρα
το φαγητό μας, προκάτ πατάτες βάλαμε στο άντερό μας

Ζορζ, δι στέιτζ ιζ γιoρς
Κάνε το πείραμα, εμπρός πιάσε σήματα μορς
ενώ ο λαός κάνει θυσία, πάνω σε Σόνι τετραχρωμία
Χι τραγουδιστή κουνήσου λίγο στη σκηνή
το σόου πρέπει να συνεχιστεί