23.10.10

Περαστικός

Περαστικός απ' τη ζωή, θέλησα να 'μουνα η αφορμή
μιας επανάστασης, κάποιας λαμπρής θεατρικής παράστασης
ο Δον Κιχώτης πάνω στο άλογο που μάχεται με το παράλογο
η ακίδα στο μάτι της μεγάλης κοροϊδίας για τη νομή της εξουσίας
που τρέφει μα και τρέφεται από τον ύπνο της λαοκρατίας

Ο Γιούλης Καίσαρας τι έχει να πει στον άλλο κόσμο που κατοικεί;
ο Ναπολέων στάθηκε λέων πριν το σκοτάδι τον καταπιεί
ο Θόδωρος κι ο Αλέξανδρος, φιγούρες μακρινές,
κατακτημένοι ή κατακτητές, καβάλα στ'αλογά τους,
το έλεγε η καρδιά τους, τρομάρα στ' αχαμνά τους

Περαστικός απ' τη ζωή, κάτι μου λέει πως το παιχνίδι έχει χαθεί
ρωτάς αν την παλεύω, μέσα στα άχυρα τι χρόνια γυρεύω
πως τη φθορά αφήνω να με τρώει, μετρώ τις μέρες στο κομπολόι
ο τελευταίος σ' όλο το σόι, φύγαν οι δείκτες απ' το ρολόι

1 σχόλιο:

Κατά Ιωάννην 1,19-23 είπε...

Εσύ ποιος είσαι;
Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας;
Τότε λοιπόν;
Μήπως είσαι ο Ηλίας;
Όχι, δεν είμαι
Μήπως είσαι ο προφήτης που περιμένουμε;
Όχι
Ποιος είσαι, ώστε να δώσουμε απόκριση σ' αυτούς που μας έστειλαν. Τι έχεις να πεις για τον εαυτό σου;
Εγώ είμαι, η φωνή κάποιου που κράζει στην έρημο: "ισιώστε το δρόμο να περάσει ο Κύριος"